بررسی توانمندی نقدینگی شرکت ها در پرداخت بموقع مالیات عملکرد در اجرای ماده ۱۱۰ قانون مالیاتهای مستقیم

باتوجه به مطرح بودن تفاوت های بین مبانی واستانداردهای حسابداری با قوانین مالیاتی و در نتیجه طرح ادعای  یکی از مشکلات شرکتها مبنی بر محاسبه سود مشمول مالیات برمبنای  تعهدی وپرداخت مالیات بدون توجه به این مبنای محاسبه وبراساس ماده 105و110قانون مالیاتهای مستقیم، که نتیجه آن مشکلات  نقدینگی شرکتها جهت پرداخت بموقع مالیات عملکردشان دراجرای ماده 110قانون مالیاتهای مستقیم  می باشد، دراین تحقیق عوامل چرخه تبدیل وجه نقد، نسبت وجه نقد حاصل از فعالیتهای عملیاتی، نسبت کل وجه نقد موجود در پایان سال مالی، پوشش نرخ مالیاتی مقرر در ماده 105 قانون مالیاتهای مستقیم و وجه نقد حاصل از فعالیتهای تامین مالی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق تهران، بعنوان عوامل توانمندی نقدینگی شرکتها، درنظر گرفته شده و تاثیر هر یک از این متغیرها بر روی پرداخت بموقع مالیات در مهلت مقرر در ماده110 قانون مالیاتهای مستقیم مورد بررسی قرار گرفته است تا به صورت تجربی مشاهده گردد که آیا عوامل مذکور که بعنوان عوامل تاثیر گذار برتوانمندی نقدینگی در شرکتها در نظر گرفته شده، بر پرداخت بموقع مالیات تاثیر داشته و یا عوامل مذکور هیچگونه تاثیری در پرداخت بموقع مالیات نداشته و ادعای شرکتها مبنی بر عدم توانمندی نقدینگی جهت پرداخت بموقع مالیات صرفا بهانه ای جهت فرار از پرداخت مالیات در مهلت مقرر و طولانی شدن زمان پرداخت می باشد. نتایج حاصل از این بررسیها حاکی از این است که دو عامل، نسبت کل مانده وجه نقد پایان دوره و چرخه تبدیل وجه نقد، احتمال پرداخت به موقع مالیات شرکت ها را تحت تاثیر خود قرارداده بطوری که با کاهش چرخه تبدیل وجه نقد و یا افزایش نسبت مانده وجوه نقد پایان دوره، توانمندی شرکتها در پرداخت بموقع مالیات افزایش می یابد. با این وجود نتایج بدست آمده موید آن است که عوامل، نسبت وجه نقد ناشی از فعالیتهای عملیاتی، پوشش نرخ مالیاتی مقرر در ماده 105 قانون مالیاتهای مستقیم و نسبت وجه نقد ناشی از فعالیتهای تامین مالی اثر با اهمیتی بر توانمندی شرکتها در پرداخت بموقع مالیات ندارد.